PORADNIA PSYCHOLOGICZNO PEDAGOGICZNA NR1
W KALISZU

Wybuch wojny w Ukrainie spowodował chaos, strach i destabilizację. To tam toczą się bezpośrednie walki zbrojne, ale sytuacja dotknęła cały świat – zapanował strach i niepewność. Nikt z nas nie spodziewał się, że w obecnych czasach dojdzie do takiej sytuacji i to w takim stopniu nasilenia i eskalacji. Wielu mieszkańców Ukrainy ucieka ze swojego kraju ratując się przed wojną, ale przede wszystkim przed śmiercią. Większość z nich dotrze do naszego kraju i tu będą szukali pomocy i schronienia.

Sytuację, w której się znaleźliśmy możemy bez wątpienia nazwać kryzysem. Po tym co się wydarzyło świat już nigdy nie będzie taki sam. Śledzimy z niepokojem doniesienia z Ukrainy, czasami z natłokiem informacji i przekazu nie jesteśmy w stanie psychicznie sobie poradzić. W naszym społeczeństwie też zapanował lęk, bezradność i niemoc, czyli sytuacja bez wyjścia bo nie mamy wpływu na to co dzieje się wokół nas.

Zadajemy sobie pytania: Co będzie dalej?, Co powinniśmy w tej sytuacji zrobić?, Jak poradzić sobie z emocjami jakie nam towarzyszą?, Jak przetrwać ten trudny czas?

• Przede wszystkim powinniśmy skupić się na czasie teraźniejszym, czyli tym co jest tu i teraz, co jest dla nas ważne i priorytetowe.
• Rozmawiajmy ze sobą o tym co czujemy, wyrzucajmy emocje – bądźmy szczerzy i mówmy prawdę, ale w sposób racjonalny i rzeczowy.
• Starajmy się jak najmniej śledzić informację w telewizji i mediach społecznościowych, słuchajmy sprawdzonych informacji, filtrujmy przekazy, które do nas docierają.
• Pamiętajmy, że rozmowy o sytuacji, która ma miejsce w Ukrainie nie oznacza całodobowego analizowania informacji z różnych kanałach przekazu.
• Wyzbywajmy się katastroficznych myśli i komunikatów, w sytuacji kryzysowej mamy zdolność do zniekształcania myśli, uważajmy na komunikaty, które kierujemy do innych – każdy z nas ma inną strukturę i wrażliwość.
• Bądźmy uważni na osoby w otoczeniu u wielu z nich ta sytuacja może wywołać traumę i będą potrzebowały specjalistycznej pomocy, zaproponuj rozmowę ze specjalistą.
• Najważniejsze w tym trudnym czasie jest poczucie bezpieczeństwa, spędzajmy czas wspólnie z najbliższymi – obejrzyjmy film, zaproponujmy wspólną zabawę z dziećmi, idźmy na spacer lub jedźmy na wycieczkę – bądźmy razem.
• Starajmy się żyć jak dotychczas, wykonujmy codzienne rutyny, nie wprowadzajmy zmian, gdyż sytuacja, która dzieje się obok nas jest tak ekstremalna, że nie potrzebujemy dodatkowych bodźców, chaosu i rewolucji.
• Dbajmy o relacje rodzinne, obserwujmy dzieci, pozwólmy im na uwalnianie trudnych emocji, wskazujmy co mogą zrobić kiedy czują lęk lub mają problem ze zrozumieniem obecnej sytuacji. Jeśli sami nie potrafimy rozmawiać z dziećmi o aktualnej sytuacji szukajmy wsparcia u specjalistów – pedagogów szkolnych, pracowników PPP. Podczas rozmów z dziećmi możemy skorzystać z cyklu książek „Wojny dorosłych – historie dzieci”.

Pamiętajmy!

Dla każdego z nas ta sytuacja jest ekstremalnie trudna i niezrozumiała, jednak się dzieje i musimy starać się w niej odnaleźć, zachować spokój, być racjonalnym. Jeśli czujemy, że jest to dla nas bardzo trudne, za trudne i sami nie jesteśmy w stanie poradzić sobie z obecną sytuacją – szukajmy wsparcia  u specjalistów.

 Opracował:  Katarzyna Pakuła – Sobczak – pedagog